พระครูปลัดรณชัย หรือ หลวงพ่อช้าง พระอาจารย์ช้าง ของชาวจุกเฌอ และชาวแปดริ้วรูปนี้ โดยท่านปิดตัวมานาน ทำอะไรก็ไม่ค่อยอยากบอกให้ใคร ๆ รู้เพราะท่านนั้นไม่ชอบความวุ่นวายเดือดร้อน เป็นคนขี้เกรงใจคน เป็นคนมีสติประกอบด้วย เมตตา กรุณา ต่อคนทุกชนชั้นไม่เลือกที่รักมักที่ชัง มีความโอบอ้อมอารี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

ในสายตาของคนที่ไม่เคยสนิทคุ้นเคยกับท่านจะเห็นว่าท่านอายุยังน้อย เพราะสัมผัสท่านได้แค่ภายนอก

แต่ถ้าใครได้ใกล้ชิดกับท่านนั้นก็จะรู้ว่า ความรู้ ความสามารถของท่านมันช่างมหัศจรรย์เหลือเกินจริง ๆ ทั้งภูมิรู้ ภูมิธรรม  หรือในศาสตร์ลึกลับโบราณอันวิเศษมากมาย โดยท่านเป็นทั้งหมอยา เพราะอยู่กับธรรมชาติ อยู่ป่าอยู่เขาอยู่ถ้ำมาตั้งแต่เด็ก ๆ เป็นทั้งพระเกจิอาจารย์ดำเนินรอยตามสุดยอดพระเกจิอาจารย์ดังแต่โบราณจริง ๆ ที่มักจะพูดติดปากกันว่าเกจิอาจารย์ที่เก่งจริงๆ ท่านเป็นทั้งหมอยาเพราะต้องเรียนรู้เจนจบหมดทุกด้านไม่ว่าจะฤกษ์ยาม โหราศาสตร์ การรักษาโรค พระเวทย์อาคม สมาธิ ท่านเป็นผู้มีตบะ บุญวาสนาบารมี มาตั้งแต่อายุยังน้อย ๆ เป็นผู้แก่กล้าด้วยสมาธิและวิทยาคม ซ้ำยังเป็นผู้แตกฉานอักขระเลขยันต์พิสดารโบรานมาตั้งแต่อายุ ๑๒ ทั้งของวิเศษ ว่านยาวัสดุอาถรรพ์นานับประการ  ยากจะหาใครที่จะรู้จริง ๆ อย่างท่านท่านจึงได้รับการยกย่อง

จากหน่วยงานในที่ต่าง ๆ มากมาย 

และท่านเป็นผู้คงแก่เรียน แสวงหาครูบาอาจารย์ เพื่อศึกษาศิลปเวทวิทยากับพระเกจิคณาจารย์ในกาลก่อนเป็นอันมาก เกือบจะเรียกได้ว่าทุกทิศของเมืองไทย วิชาความรู้ของหลวงพ่อช้างนั้นมาจากต้นตระกูลที่สืบสานทั้งทางด้านเวทวิทยาคม หรือ เรื่องหมอยา โหราศาสตร์ ก็ตาม ล้วนแล้วแต่เป็นความรู้จากตระกูลที่สืบเชื้อสายมาจากหลวงปู่ปาน วัดบางเหี้ย หลวงปู่เหลือ วัดสาวชะโงก หลวงปู่ญาณ วัดสัมปะทวน มาในยุคที่หลวงพ่อช้าง ได้มีโอกาสอยู่เขาสมิง จังหวัด ตราด กับก๋งและย่า ได้พบปะพระเกจิคณาจารย์ภาคตะวันออกเกือบทุกรูปองค์ในสมัยนั้น ท่านเป็นคนช่างคิด ช่างถาม ช่างค้นคว้าหา เหมือนท่านมีความรู้สะสมมาตั้งแต่อดีตชาติแล้ว ทำให้ท่านมีความรู้แตกฉานเชี่ยวชาญทางด้านวรรณคดี ประวัติศาสตร์ เวทวิทยาคม และฝึกวิปัสสนา กัมมัฏฐาน

ชอบนั่งสมาธิสวดมนต์มาตั้งแต่เล็ก ๆ

พระเกจิคณาจารย์ภาคตะวันออกในยุคนั้นที่ท่านมักไปมาหาสู่และพูดถึงให้ฟังอยู่เสมอก็คือ หลวงปู่คง วัดวังสรรพรส หลวงพ่อลัด วัดหนองกระบอก หลวงพ่อกล้วย วัดหมูดุด และอีกหลายรูป เป็นต้น ส่วนภาคกลางนั้นที่ท่านพูดถึงอยู่เป็นประจำก็คือ หลวงปู่ดู่ วัดสะแก หลวงปู่ชื้น วัดญาณเสน หลวงปู่มี วัดมารวิชัย หลวงพ่อเมี้ยน วัดโพธิ์กบเจา หลวงปู่ทิม วัดพระขาว หลวงปู่เชิญ วัดโคกทอง หลวงปู่หลิว วัดไร่แตงทอง หลวงพ่อพูล วัดไผ่ล้อม หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ หลวงพ่อพุฒ วัดกลางบางพระ หลวงพ่อไสว วัดปรีดาราม หลวงปู่แย้ม วัดสามง่าม ท่านก็ไปมาหาสู่อยู่ตลอด อิสานทางโคราช ที่ท่านยกย่องและกราบไหว้ที่สุด ก็คือ หลวงปู่คง วัดตะคร้อ โคราช ทางสุพรรณบุรี ที่ท่านพูดถึงมากที่สุดคือ หลวงปู่ดี วัดพระรูป เหนือ-ใต้-ออก-ตก ท่านไปเยี่ยมเยียนพระเกจิคณาจารย์ในรุ่นที่ท่านยังทันตั้งแต่รุ่น ๆ ท่านยังอายุน้อย ๆ เกือบทุกรูปองค์ ทั่วสารทิศเมืองไทย

เราเลยไม่ทราบว่าท่านได้เรียนรู้มากับใครมากมายจนสะสมมาเป็นองค์ท่านได้ และด้วยสติปัญญาที่ท่านสั่งสมมาตั้งแต่เด็ก แต่ละองค์ก็คงไม่ต้องใช้เวลานานมากมายอะไร ที่ท่านไปหาคิดว่า ด้วยภูมิรู้ ภูมิธรรมของท่านที่แสดงออกมาให้เห็นคงจะไม่ใช่เวลาการสะสมมาน้อย และก็ด้วยความเอาใจใส่ ความค้นคว้า ความบุกบั่นมานะ ความเข้มแข็งของจิตใจและความเด็ดเดี่ยวของท่าน เราก็เห็นประจักษ์กันมาจนถึงทุกวันนี้ จึงทำให้ท่านเป็นเพชรน้ำงามแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกงอีกรูปหนึ่ง และกาลต่อไปก็เป็นที่แน่นอนว่าท่านต้องเป็นสุดยอดพระเกจิอาจารย์ผู้เรืองฤทธิ์วิทยาคม เป็นเทพเจ้าอีกรูปหนึ่งแห่งลุ่มน้ำบางปะกงตามครูบาอาจารย์แต่ก่อนเก่ารูปอื่น ๆ

ที่มีมาแล้วในอดีตอย่างแน่นอน